Wystarczy

Nie przybywa gromadnie.

Nie zbiera się tłumnie.

Nie uczęszcza masowo.

Nie obchodzi hucznie.

Nie wydobywa z siebie

głosu chóralnego.

Nie oświadcza wszem wobec.

Nie stwierdza w imieniu.

Nie w jego obecności

to rozpytywanie -

kto jest za, a kto przeciw,

dziękuję, nie widzę.

Brakuje jego głowy,

gdzie głowa przy głowie,

gdzie krok w krok, ramię w ramię

i naprzód do celu

z ulotkami w kieszeniach

i produktem z chmielu.

Gdzie tylko na początku

sielsko i anielsko,

bo wkrótce jedna rzesza

z drugą się pomiesza

i nie będzie wiadomo,

czyje są, ach, czyje

te kamienie i kwiaty,

wiwaty i kije.

Niewzmiankowany.

Niespektakularny.

Jest zatrudniony w Oczyszczalni Miasta.

O bladym świcie,

z miejsca, gdzie się działo,

zgarnia, wynosi, do przyczepy wrzuca,

co hakami przybite do półżywych drzew,

co rozdeptane w umęczonej trawie.

Podarte transparenty,

rozbite butelki,

spalone kukły,

obgryzione kości,

różańce, gwizdki i prezerwatywy.

Raz znalazł w krzakach klatkę po gołębiach.

Zabrał ją sobie

i po to ją ma, 

żeby została pusta.

 Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu - Wystarczy - Wisława Szymborska