Między ciszą a ciszą

Między ciszą a ciszą 

sprawy się kołyszą 

i idą 

i płyną 

póki nie przeminą 

każdy swoje sprawy 

trochę dla zabawy 

popycha przed siebie 

po zielonym niebie 

a ja leżę i leżę i leżę 

i nikomu nie ufam 

i nikomu nie wierzę 

a ja czekam i czekam i czekam 

ciszę wplatam we włosy 

i na palce nawlekam 

na palce nawlekam 

między ciszą a ciszą 

sprawy się kołyszą 

czasem trwają bez ruchu 

klepią się po brzuchu 

ale czasem i one 

lecą jak szalone 

wystrzelają w przestworza 

i spadają do morza 

a ja leżę i leżę i leżę 

i nikomu nie ufam 

i nikomu nie wierzę 

a ja czekam i czekam i czekam 

ciszę wplatam we włosy 

i na palce nawlekam 

na palce nawlekam 

między ciszą a ciszą 

sprawy się kołyszą 

sprawy martwe i żywe 

nie do końca prawdziwe 

między ciszą a ciszą 

sprawy się kołyszą 

i idą 

i płyną 

póki nie przeminą 

póki nie przeminą 

póki nie przeminą 

a ja czekam i czekam i czekam 

i tylko ciebie wciąż wołam 

Ciebie wzywam z daleka 

więc ja leżę i leżę i leżę 

bo tylko Tobie zaufam 

tylko Tobie uwierzę

więc ja czekam i czekam i czekam 

i tylko ciebie wciąż wołam 

Ciebie wzywam z daleka 

więc ja leżę i leżę i leżę 

bo tylko Tobie zaufam 

tylko Tobie uwierzę

tylko tobie uwierzę. 

Słowa: Michał Zabłocki